Bir ay baz istasyonu inşa etmenin en zorlayıcı nedenlerinden biri, Mars’ı ve ötesini kolonileştirmek gibi daha büyük hedeflerimiz için bir uygulama alanı veya sahne alanı olarak hizmet edecek olmasıdır.
İnsanlığın en büyük başarılarından biri olan aya ulaşmamızın üzerinden elli yıl geçti. 1960’ların ve 1970’lerin Apollo programları, bizi Dünya’ya bağlı bir tür olmaktan, en yakın göksel komşumuzun çiçekli yüzeyinde gezinen bir türe fırlattı.
Neil Armstrong ve Buzz Aldrin 1969’da ayda yürüyen ilk insanlar olduklarında, insanlar gelecekteki uzay görevlerinde daha büyük şeylerin olacağını umuyorlardı. Ne yazık ki, 1970’lerdeki Apollo 17 misyonundan bu yana, ne bir insan ne de başka bir gezegen bu konuda bir daha Ay’da yürümedi. O zamandan beri, ay ara sıra insanlardan yoksun robotik sondalar tarafından araştırıldı. Aslında, son elli yılda, astronotlar Dünya yüzeyinin sadece 200-300 mil üzerinde Uluslararası Uzay İstasyonuna (ISS) seyahat ettiler.
Mars ve Ay
Son zamanlarda Mars misyonları ve kızıl gezegeni nasıl kolonileştirebileceğimiz veya dünya haline getirebileceğimiz hakkında çok fazla konuşma yapıldı. Bununla birlikte, böyle bir çabayla ilişkili lojistik zorluklar göz önüne alındığında, muhtemelen Mars’ı kolonize etmekten birkaç on yıl uzaktayız. Daha kolay olan, bu sefer sadece kısa bir gezi için değil, tekrar aya ayak basmaktır. Bunun yerine, astronotların yıllarca olmasa da haftalarca ve aylarca yaşayabileceği ve çalışabileceği bir ay üssü hedeflemeliyiz.
Şimdi, neden bir ay üssü kurmayı düşündüğümüzü sorabilirsiniz… ama ondan önce, bir ay baz istasyonunun gerçekte ne olacağını açıkça anlamalıyız. Ay üssü derken, insan kurumlarıyla dolup taşan hareketli bir metropolü kastetmiyorum. Bir ay üssü, bilim adamlarının tıpkı ISS’de olduğu gibi uzun süreler boyunca -belki birkaç ay boyunca- çalışabilecekleri bir laboratuvarı olan basit bir karakol olacaktır.
Ay’a neden baz istasyonu kurmalıyız?
Bir ay baz istasyonu kurmanın en zorlayıcı nedenlerinden biri, Mars’ı ve ötesini kolonileştirmek gibi daha büyük hırslarımız için bir uygulama alanı ve sahne alanı olarak hizmet edecek olmasıdır.
Dünyaya yakınlık
Ortalama olarak, Ay Dünya’dan 384.000 kilometre uzaklıktadır. Bu nedenle, ay, diğer uzay görevlerini başlatmak için bir baz istasyonu kurmak için en yakın fırsatı sunuyor.
Apollo misyonları, insanların sadece üç gün içinde aya ulaşmasına izin verdi . Öte yandan, Mars’a ulaşmak birkaç ay alacaktı. Ay’a kısa yolculuk süresi, bir şeylerin ters gitmesi durumunda Dünya’dan kurtarma görevlerini hızla dağıtmayı mümkün kılacaktır.
Astronotlarla iletişim kurmak için telekomünikasyon sinyallerine güveniyoruz. Bu telekomünikasyon sinyalleri, ışık hızında (yaklaşık 300.000 km/saniye) hareket eden elektromanyetik dalgalardır. Bir telekomünikasyon sinyalinin Ay’dan Dünya’ya ulaşması kabaca 1,3 saniye sürecektir. Bu gecikme, Mars’taki astronotlarla iletişim kurmaya kıyasla tamamen iyi görünüyor. Mars’ta 5 ila 20 dakika sürer . Yalnızca bir veya iki saniyelik bir gecikme, aydaki astronotlarla neredeyse gerçek zamanlı olarak düzenli sesli veya görüntülü iletişim kurmayı mümkün kılacaktır.
İnsan vücudunun uzay ortamında nasıl başa çıktığını anlamak
Bir tür olarak, Dünya’nın ötesindeki kozmosta yaşamayı arzuluyorsak, ayı ilk adımımız olarak görebiliriz. Ay’a gitmek ve orada uzun süre kalmak, bizi Mars gibi diğer gezegenlerde yaşamaya hazırlar. Ay’da uzun süre yaşamak, bedenlerimizin daha düşük yerçekiminde nasıl davrandığını ve tepki verdiğini anlamamıza yardımcı olur. Ay gibi uzaylı bir bedende yaşamanın sağlığımızı, uykumuzu ve psikolojimizi nasıl etkilediğini daha iyi anlayabiliriz. Bir ay üssünde yaşamak, insanların ihmal edilebilir bir atmosfere ve daha dramatik sıcaklık dalgalanmalarına sahip yabancı bir gök cismi ile ne kadar iyi başa çıkabileceği konusunda da bize ipuçları verecektir.
Bir ay baz istasyonu, astronomik gözlem için harika bir yer olarak da hizmet edebilir. Ay’ın kendi ekseni etrafındaki dönüşü yavaş olduğundan, güneş ışığında gözlemler birkaç (Dünya) gün sürecektir.
Soru şu ki, bir ay baz istasyonu kurma fikrini ciddi olarak düşünüyor muyuz? Kısa cevap EVET! Bizi aya geri götürecek en çok beklenen görevlerden biri de NASA’nın Artemis görevi.
NASA’nın ay görevi-Artemis
2019 yılında NASA, Artemis adında iddialı bir ay projesini duyurdu. Bu misyonun uzun vadeli hedeflerinden biri, bir ay üssü kurmak. NASA, aydaki ilk kadın da dahil olmak üzere 2024 yılına kadar insanları aya gönderme planlarını açıkladı.
1960’ların Apollo ay misyonları kısa görevlerdi. Bu görevler daha çok elde ettiğimiz teknolojik yetenekleri göstermek içindi. Artemis’in 21. yüzyıl misyonu ise daha ayrıntılı olacaktır. NASA, astronotların birkaç hafta boyunca ayda kalmasını planlıyor.
NASA, Artemis misyonunun amaçlarından birinin, Mars kolonizasyonu gibi daha iddialı görevler için ayı bir sahne alanına dönüştürmek olduğunu vurguladı. Parasal olarak, astronotları aya göndermek Mars’a göndermekten çok daha ucuzdur.
Kozmosa açılan kapı
Artemis görevinin en ayırt edici özelliği, bir Ağ Geçidinin fırlatılmasıdır . Gateway’i aya gidip gelen astronotlar için bir aracı platform olarak düşünün. Ayın yüzeyinde daha uzun süre kalmak için yüzeydeki ay tabanını yiyecek, yakıt ve diğer gerekli malzemelerle beslemekle ilgilenecek olan, ayın etrafında dönen bir karakol olacak. Bu Geçidin bir başka güzelliği de, Geçitten daha da derin uzay görevlerini başlatmayı mümkün kılacak şekilde konumlandırılabilmesidir.
Ay üssü için küresel bir yarış
Amerika Birleşik Devletleri (ABD), ayda bir baz istasyonu kurma arayışında yalnız değil. Çin bile, uzay ajansı CSNA (Çin Ulusal Uzay İdaresi) aracılığıyla on yıl içinde bir Ay karakolu inşa etmeyi planlıyor. Benzer şekilde, Hindistan, Japonya, Rusya ve Kanada’daki uzay ajanslarının gelecek için sıralanmış ay misyonları var.
Milyonlarca yıldır her gece dünyamızı aydınlatan ay, yakında gelecekteki uzay görevlerimiz için bir fırlatma rampası görevi görecek. Ayrıca bizi hayatta kalmaya ve belki de güneş sistemimizin keşfedilmemiş diğer gezegenlerinde gelişmeye hazırlayacak!
İlgili Yazıyı Okuyabilirsiniz : Mars’a Yolculuk – Yakın Zamanda İnsanlı Mars Görevleri Başlıyor
Kaynaklar:
Nasa
Harvard Universitesi
İlk yorum yapan siz olun